Bioplastic is niet per definitie biologisch afbreekbaar. Het is van belang om het in de juiste afvalbak te gooien. Composteerbaar plastic mag alleen in de Plastic+ oranje afvalzak als er géén Kiemplant logo of OK compost logo op staat:
Staat een van de afgebeelde logo’s wel op het plastic moet je het bij het restafval gooien. Ook als is het composteerbaar, het mag niet in de gft-bak omdat het composteren veel te lang duurt en de compost alsnog vervuild raakt. Bioplastic mag sowieso nooit in de gft-bak of op de composthoop. Ook niet als het biologisch afbreekbaar is.
Bioplastic vergaat niet in de natuur, alleen onder speciale omstandigheden in professionele machines.
Gooi je biologisch afbreekbare (hondenpoep) zakjes dus niet in de natuur.
Tetra Pak drankenkartons hebben soms het certificaat ‘Ok-Biobased’.
Al deze drankenkartons kunnen in de Plastic+ afvalzak. Ook als er op het plastic een van bovenstaande logo’s of de term ‘biobased’, ‘gemaakt van suikerriet/maïs/zetmeel’, ‘groen’, ‘plantaardig’ of ‘plant’ staat, kan het in de Plastic+ oranje afvalzak.
Bioplastics zijn geen garantie voor veiligheid
De term bioplastics zegt niets over de veiligheid! Deze kunststoffen zijn niet veiliger dan de standaard plastics. ‘Bio’ slaat uitsluitend op de gebruikte grondstoffen, die zijn van plantaardige oorsprong in plaats van minerale. De productiewijze, en met name de gebruikte toevoegingen, bepalen of een kunststof veilig is. Die zijn bij bioplastics vaak niet anders dan bij verdachte en ongezonde soorten. Zie de link onderaan deze pagina over hormoon-verstorende stoffen.
Scheiden van bioplastic
Het goed scheiden van bioplastic of biologisch afbreekbaar plastic is dus nogal ingewikkeld. Hier nog even alles op een rijtje in twee aparte kolommen:
Bioplastics
Bioplastic herken je aan het Kiemplant-logo, OK compost-logo of als één van deze woorden: ‘Composteerbaar’, ‘Biologisch afbreekbaar’ of ‘Biodegradable’ op het plastic staat.
Deze plasticsoort is beter voor het milieu door het productieproces. Maar de nadelen zijn:
- Niet biologisch afbreekbaar.
- Moet in Restafval-bak.
- Niet biologisch afbreekbaar bioplastic wordt verbrand, niet gerecycled.
- Mag niet in de GFT-bak.
- Mag niet in de plastic+zak.
- Er wordt ‘voedsel’ gekweekt om plastic te maken.
Biologisch afbreekbare bioplastics
Biologisch afbreekbaar plastic herken je aan de woorden ‘Groen’, ‘Plantaardig’, ‘Plant’, ‘Biobased’, ‘Gemaakt van suikerriet/maïs/zetmeel’.
Biologisch afbreekbaar plastic zónder het Kiemplant-logo of OK compost-logo mag bij het plastic afval.
Wordt gerecycled en mag dus bij het plastic+ afval. Deze plastics hebben namelijk dezelfde samenstelling als ‘gewoon’ plastic dat van aardolie is gemaakt. Maar het kent de volgende nadelen:
- Kan alleen worden gecomposteerd in een professionele composteer-installatie. Composteren op eigen hoop kan niet.
- Afvalverwerkers halen het soms eruit en verbranden het omdat het niet snel genoeg composteert.
- Mag niet in de GFT-bak.
- Er wordt ‘voedsel’ gekweekt om plastic te maken.
Soorten bioplastics
Er zijn 3 groepen bioplastics:
- Eén dat (voor een deel) uit plantaardig materiaal gemaakt is en biologisch afbreekbaar is.
- Eén dat (voor een deel) uit plantaardig materiaal gemaakt is, maar niet biologisch afbreekbaar is.
- En als laatste één die olie-gebaseerd is, maar toch biologisch afbreekbaar is.
Wat zijn bioplastics (link naar producent van biomaterialen, met verdergaande uitleg).
Oxo degradable alert!
Steeds meer plastic tassen zijn ‘oxo degradable’, dus afbreekbaar in zuurstof. Zo’n tas moet je weigeren. In het plastic zit een stof verwerkt (metaalzout) waardoor het plastic in minuscule deeltjes uit elkaar valt. Het vergaat dus niet, je ziet het alleen niet meer. En juist die minuscule deeltjes zijn nog een veel groter probleem omdat ze overal in terecht komen. Uiteindelijk ook in de voedselketen!
Composteerbare koffiebekers?
Begin 2020 heeft Pointer (onderzoeksprogramma van KRO-NCRV) onderzoek gedaan naar hun eigen zogenaamde composteerbare koffiebekers. Ze dachten goed bezig te zijn. Gebouwdirecteur Michiel Leijenaar licht toe waarom de keuze op deze composteerbare koffiebekers was gevallen: ‘We willen graag duurzaam zijn en deze bekers zijn gemaakt van suikerriet met een laagje PLA (polymelkzuur, een afbreekbaar bioplastic, red.). Daarmee besparen we op de CO2-uitstoot. Kijk daar heb ik een certificaat van.’
Lees verder hoe het met de koffiebekers afloopt:
Het verhaal van ons composteerbare koffiekopje (dat niet gecomposteerd wordt)
85 miljoen koffiebekers van het Rijk niet gerecycled maar verbrand: ‘Hier balen we ontzettend van’
Reclame Code Commissie: slogan “100 procent composteerbaar” is misleidend
Kortom: als een product of verpakking in theorie composteerbaar is, betekent dat niet dat het ook in de praktijk gecomposteerd wordt. De gft-verwerkers halen deze ’composteerbare’ producten namelijk meestal uit het gft-afval en sturen ze toch naar de verbrandingscentrale. De overheid adviseert daarom om composteerbare producten, behalve zakken voor in de gft-bak, bij het restafval weg te gooien.
Als alle bekertjes van hetzelfde materiaal zouden zijn, en geen vervuiling bevatten (klokhuizen, peuken, papiertjes), zouden ze apart gerecycled kunnen worden. Afvalverwerkers geven daarbij de voorkeur aan PE-bekers (bekers gecoat met PolyEtheen/PolyEthyleen, een soort plastic met Code 2 en Code 4, ca 95% papier en ca 5% coating). De papiervezels zijn grondstof voor nieuw hygiënepapier. De PE-coating kan samen met andere grondstoffen (waar PE als reststroom wordt gescheiden van de papiervezel) worden aangeleverd aan partijen die deze grondstoffen weer kunnen gebruiken. Kortom, een schoolvoorbeeld van een poging tot recycling die gedoemd is te mislukken door een slechte afstemming in de praktijk….
Dus toch maar weer gewoon je eigen mok mee naar het werk.
Links
Hormoonverstoorders die elke dag je gezondheid bedreigen – Duurzaam Nieuws
Tegengif onderzoeksrapport 2020 – Stichting Tegengif heeft onderzoek gedaan waarin 111 populaire verzorgingsproducten werden onderzocht. In 60 procent van deze producten zitten één of meer hormoonverstorende stoffen. De stichting deed onderzoek naar shampoo, deodorant, bodylotion, lippenbalsems, haarstyling producten, handzeep en handcrėme.